چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید

زیر مجموعه ی خودم هستممثل مجموعه ای که سخت تهی ستدر سرم فکر کاشتن دارمگرچه باغ من از درخت تهی ستعشق آهوی تیزپا شد و منببر بی حرکت پتوهایمخشمگین نیستم که تا امروزنرسیدم به آرزوهایمنرسیدن رسیدن محض استآبزی آب را نمی بیندهرکه در ماه زندگی بکندرنگ مهتاب را نمی بینددوری و دوستی حکایت ماستغیر از این هرچه هست در هوس استپای احساس در میان باشدانتخاب پرنده ها قفس استوسعت کوچک رهایی رااز نگاه اسیر باید دیدکوه در رشته کوه بسیار استکوه را در کویر باید دیدگرچه باغ من از درخت تهی ستدر سرم فکر کاشتن دارمشعر را، عشق را، مکاشفه راهمه را از نداشتن دارم...یاسر قنبرلو چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

اگر نه عشق شمس الدین بدی در روز و شب ما رافراغت‌ها کجا بودی ز دام و از سبب ما رابت شهوت برآوردی دمار از ما ز تاب خوداگر از تابش عشقش نبودی تاب و تب ما رانوازش‌های عشق او لطافت‌های مهر اورهانید و فراغت داد از رنج و نصب ما رازهی این کیمیای حق که هست از مهر جان اوکه عین ذوق و راحت شد همه رنج و تعب ما راعنایت‌های ربانی ز بهر خدمت آن شهبرویانید و هستی داد از عین ادب ما رابهار حسن آن مهتر به ما بنمود ناگاهانشقایق‌ها و ریحان‌ها و گل‌های عجب ما رازهی دولت زهی رفعت زهی بخت و زهی اخترکه مطلوب همه جان‌ها کند از جان طلب ما راگزید او لب گه مستی که رو پیدا مکن مستیچو جام جان لبالب شد از آن می‌های لب ما راعجب بختی که رو بنمود ناگاهان هزاران شکرز معشوق لطیف اوصاف خوب بوالعجب ما رادر آن مجلس که گردان کرد از لطف او صراحی‌هاگران قدر و سبک دل شد دل و جان از طرب ما رابه سوی خطه تبریز چه چشمه آب حیوانستکشاند دل بدان جانب عشق چون کنب ما راجلال الدین محمد بلخی (ره) چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

خانه'>خانه خانه می‌آرد چو بیذق شاه جان ما راعجب بردست یا ماتست زیر امتحان ما راهمه اجزای ما را او کشانیدست از هر سوتراشیدست عالم را و معجون کرده زان ما راز حرص و شهوتی ما را مهاری کرده دربینیچو اشتر می‌کشاند او به گرد این جهان ما راچه جای ما که گردون را چو گاوان در خرس بست اوکه چون کنجد همی‌کوبد به زیر آسمان ما راخنک آن اشتری کو را مهار عشق حق باشدهمیشه مست می‌دارد میان اشتران ما راجلال الدین محمد بلخی (ره) چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

از آن مایی ای مولا اگر امروز اگر فردا شب و روزم ز تو روشن زهی رعنا زهی زیبا تو پاک پاکی از صورت ولیک از پرتو نورت نمایی صورتی هر دم چه باحسن و چه با بالا چو ابرو را چنین کردی چه صورت‌های چین کردی مر چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

چو شست عشق در جانم شناسا گشت شستش را به شست عشق دست آورد جان بت پرستش را به گوش دل بگفت اقبال رست آن جان به عشق ما بکرد این دل هزاران جان نثار آن گفت رستش را ز غیرت چونک جان افتاد گفت اقبال هم نجهد چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

چه باشد گر نگارینم بگیرد دست من فردا ز روزن سر درآویزد چو قرص ماه خوش سیما درآید جان فزای من گشاید دست و پای من که دستم بست و پایم هم کف هجران پابرجا بدو گویم به جان تو که بی‌تو ای حیات جان نه شادم چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

برات آمد برات آمد بنه شمع براتی را خضر آمد خضر آمد بیار آب حیاتی را عمر آمد عمر آمد ببین سرزیر شیطان را سحر آمد سحر آمد بهل خواب سباتی را بهار آمد بهار آمد رهیده بین اسیران را به بستان آ به بستان آ چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

تو را ساقی جان گوید برای ننگ و نامی رافرومگذار در مجلس چنین اشگرف جامی راز خون ما قصاصت را بجو این دم خلاصت رامهل ساقی خاصت را برای خاص و عامی رابکش جام جلالی را فدا کن نفس و مالی رامشو سخره حلالی را چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

تو دیدی هیچ عاشق را که سیری بود از این سوداتو دیدی هیچ ماهی را که او شد سیر از این دریا تو دیدی هیچ نقشی را که از نقاش بگریزدتو دیدی هیچ وامق را که عذرا خواهد از عذرا بود عاشق فراق اندر چو اسمی خالی ا چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب

ببین ذرات روحانی که شد تابان از این صحراببین این بحر و کشتی‌ها که بر هم می‌زنند این جا ببین عذرا و وامق را در آن آتش خلایق راببین معشوق و عاشق را ببین آن شاه و آن طغرا چو جوهر قلزم اندر شد نه پنهان گش چندانک خواهی جنگ کن یا گرم کن تهدید...ادامه مطلب